Zouden

Scène geïnspireerd door de zin: ‘It was the best of times, it was the worst of times’

(De Tekstsmederij, 2017)

Een deur in het midden van het podium, met een klok. 
Een MAN, in rolstoel, zijn arm verbonden, en een VROUW.

VROUW     Je weet het zeker?
MAN       Ja
          Jij ook?
VROUW     (korte pauze) Ja
          Tot wanneer wou je precies terug gaan?
MAN       Eh (lacht, duidt zichzelf aan in de rolstoel)
VROUW     Ja. Nee, dat weet ik
MAN       Die ochtend, zou ik zeggen
          Ervóór
VROUW     Ja. Maar
MAN       Maar?
VROUW     Als
MAN       Als?
VROUW     Ik dacht
          zouden we ook naar een maand eerder terug kunnen?

 

Lees verder.

Ervaar, vertel, herhaal

Door de onwerkelijk grote bomen leek het pad nog smaller. Het kronkelde voor ons uit, klom tegen een heuvel op en verdween tussen de stammen. We sjorden onze rugzakken om, klikten de vele gespen dicht en knoopten de veters van onze bergschoenen nog wat strakker. We keken om ons heen, keken elkaar aan en stapten met een glimlach de stilte van het bos in.

Essay over de frustratie van het niet écht kunnen delen van ervaringen en een ontmoeting met een zwarte beer.

Lees verder